Przed szczegółowym wyjaśnieniem terapii światłem ważne jest, aby pamiętać jego pochodzenie. Pierwsze terapeutyczne zastosowania światła datuje się na koniec XX wieku, kiedy to duński badacz Niels Ryberg Finsen wykazał, że światło pobudza mechanizmy obronne organizmu i umożliwia walkę z infekcjami (gruźlica itp.).
Trzeba było czekać prawie 80 lat, aby terapeutyczne wykorzystanie światła osiągnęło poziom istotności. Rzeczywiście, mieszkający w Waszyngtonie południowoafrykański lekarz Norman Rosenthal odkrył własnym kosztem, że z nadejściem jesieni czuje się dość przygnębiony. Następnie wraz z kolegami z Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego zaczął prowadzić badania na ten temat i po raz pierwszy wykazał, że można leczyć ten efekt sezonowości poprzez ekspozycję na sztuczne światło. Narodziła się terapia światłem!
Do 2005 roku terapia światłem została oficjalnie uznana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne za leczenie pierwszego rzędu depresji sezonowej, znanej również jako sezonowe zaburzenie afektywne.
Następnie pole zastosowania terapii światłem znacznie się poszerzyło, wraz z odkryciem w 2002 roku komórek barwnikowych i wpływem światła na zaburzenia równowagi zegara biologicznego. Każdego roku pojawiają się nowe badania, podkreślające pozytywny wpływ światła w innych wskazaniach, takich jak choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, urazy mózgu, odstawienie tytoniu lub alkoholu itp.
Terapia światłem nie jest więc modą, a naukową rzeczywistością, która w przyszłości znajdzie swoje miejsce w skrzynce narzędziowej każdego terapeuty.
Discover what role light plays on the body
with Roland Pec - sleep specialist and chrono-therapist
